بهبود طراحی اتصال پیچی چرخ طیار و میل لنگ در موتور ملی با استفاده از محاسبات تحلیلی و صحه گذاری به کمک آزمون های تجربی

پیچها و اتصالات در موتور نقشی حیاتی بر عهده دارند. از جمله پیچهای اصلی موتور که وظیفه انتقال گشتاور خروجی موتور را بر عهده دارند، پیچهای چرخ طیار  هستند. شکست یا شل شدن پیچهای چرخ طیار می‌تواند به خرابی کلی موتور بیانجامد و به علت سرعت دورانی زیاد و نحوه قرارگیری آن، از موارد ایمنی  موتور به شمار رود. شایع ترین نوع خرابی در اتصال پیچی چرخ طیار، شل شدن پیچها بر اثر لغزش نسبی قطعات است که با گسترش لغزش از جزئی به کلی، سایش  سطوح اتصال و افت پیشبار بیشتر روی می دهد و در نهایت به شکست پیچ بر اثر بارهای خستگی منجر می‌شود. عوامل زیادی در این میان تاثیرگذارند که از جمله می‌ توان به زبری و ضریب اصطکاک سطوح تماس، لقی پین و پیچها، گام رزوه ها، پیشبار پیچ و همچنین بارهای خارجی وارد بر اتصال اشاره کرد. در این پژوهش علاوه بر ارایه و اثبات شرایط مرزی حاکم بر اتصال و گشتاور انتقالی، ابتدا با استفاده از روابط و معادلات حاکم بر اتصالات پیچی و ایجاد ارتباط منطقی بین روابط مختلف و بکارگیری مناسب آنها برای اتصال چرخ طیار نشان داده شد که ایجاد نیرویی که بکلی مانع لغزش اتصال شود مستلزم تغییرات اساسی در اتصال است. سپس با محاسبه لغزش بحرانی و مقایسه آن با دامنه لغزش احتمالی، نشان داده شد که دامنه لغزش احتمالی چرخ طیار با طراحی صحیح سوراخ پین چرخ طیار می تواند از لغزش بحرانی کمتر شود و احتمال شل شدن چرخشی را کاهش دهد. سپس با انجام سه آزمون دور بحرانی موتور، فرضیه ارایه شده اثبات شد.